Over iets meer dan een maand, namelijk op zaterdag 15 juli, vlieg ik via Frankfurt naar Nairobi in Kenia samen met de andere vrijwilligers die met Edukans meegaan. Daar verblijven we een nachtje om de volgende dag verder te gaan met de bus richting Iten dat in het noordwesten van Kenia ligt, dicht bij de grens met Oeganda. Dat betekent nog een busreis van ongeveer 7 uur. Een mooie manier om wat van het land te zien. De afgelopen weken ben ik begonnen met de voorbereidingen: vaccinaties gehad, malariapillen gehaald, de vlucht voor de hele groep waarmee ik ga is geboekt, mijn visum heb ik afgelopen weekend aangevraagd. Ook ben ik het boek “de derde wereld op je cv” van Judith van de Kamp aan het lezen. Een zeer nuttig boek waardoor je gaat nadenken over je eigen normen en waarden en de bril waardoor je naar andere culturen kijkt.
Er gaan ieder jaar heel veel vrijwilligers naar derde wereldlanden om voor een relatief korte periode kennis over te brengen of te helpen in bijvoorbeeld lokale ziekenhuizen. Vaak verdiepen de vrijwilligers zich niet in het land waar zij heen gaan en in de mensen die zij gaan ondersteunen. Het boek laat niet alleen de rooskleurige kant zien van het avontuur dat ik aan ga maar laat mij ook nadenken over met wie ik ga werken en hoe ik mij kan verdiepen in de cultuur en in de lokale bevolking zonder te vervallen in clichés en aannames.
Veel vrijwilligers gaan naar een land om zich gedurende een paar weken onder te dompelen in het lokale leven en zo te leren hoe men daar leeft. Die illusie heb ik niet. 2 weken is te kort om te leren leven zoals de “locals”. Uit het verleden weet ik dat, zelfs na 3 jaar in Frankrijk te hebben gewoond, ik nog steeds niet precies wist hoe bepaalde dingen werken in een land waar ik niet geboren was. Het boek herinnerde mij hieraan. Soms is het nuttig om iets te lezen wat je al wel wist maar waar je niet dagelijks meer aan denkt.
Naast nog een studiedag met de andere Edukans deelnemers, ga ik de komende weken het boek uitlezen. Ook ga ik mij verdiepen in het land en de geschiedenis van Kenia om de lokale cultuur beter te kunnen begrijpen. Ik ga nu al bewuster om met hoe ik naar dingen kijk. Ik denk na over wat mijn aannames zijn en de verwachtingen die ik heb voor mijn reis naar Kenia en zal hierop reflecteren.
Ondanks de niet altijd rooskleurige kant die door het boek naar bovenkomt, heb ik nog steeds immens veel zin in mijn reis. Het gaat een enorme ervaring zijn. Ik zal uit mijn comfortzone moeten stappen, mijzelf tegen gaan komen. Ik moet weer gaan nadenken hoe je lessen ontwikkelt zonder ondersteuning van allerhande materialen of laptops, weer creatief gaan nadenken. Hierdoor zal werk ik dus ook aan mijn eigen ontwikkeling.
Het geld dat ik aan het inzamelen ben, is voor de ontwikkeling van de Keniaanse docenten. Mijn eigen kosten, denk aan: tickets, vaccinaties, malariapillen en visum, zijn door mijzelf betaald.
Mocht u de lokale docenten willen ondersteunen met een kleine bijdrage, dan kan dat via deze actiepagina. Elke kleine bijdrage is zeer gewaardeerd. Hier kun je volgende maand ook mijn avontuur volgen.
Reactie plaatsen